Ateşböceği Rüyası

Uyku vakti gelmişti. Minik Elif yatağına uzandı, annesi yanına oturup bir masal anlatmaya başladı. “Bir zamanlar, çok uzak bir ormanda, bir ateşböceği yaşarmış. Bu ateşböceği, gece gökyüzünde ışıl ışıl parlayarak diğer böceklerin yolunu aydınlatırmış.” Elif, annesinin anlattığı hikayeyi dinlerken gözleri yavaş yavaş kapanmaya başladı.

Ateşböceği her gece aynı görevi yapar, diğer böcekler ona minnettar olurmuş. Bir gece, ormanda bir kurt belirmiş. Kurt, diğer böcekleri korkutup yolunu kaybetmelerine sebep olmuş. Ateşböceği ise cesurca parlamaya devam etmiş, kurtu korkutarak diğer böceklerin güvenli bir şekilde yol almalarını sağlamış.

Elif’in gözleri artık tamamen kapanmış, uykuya dalarken annesinin sesi hala kulaklarında yankılanıyordu. Ateşböceği, her zaman cesur ve güçlü olmanın önemini öğretiyordu. Elif, ateşböceğinin örneğini takip ederek geceyi huzurla uyuyarak geçirmişti. Uykusunda, ateşböceğini ve onun cesaretini düşündü ve mutlu bir şekilde uyandı. Bir sonraki geceye kadar, Elif’in de içinde bir ateşböceği gibi ışıldadığını gören annesi, onun ne kadar güçlü ve cesur bir kız olduğunu bir kez daha anladı.