Ele Tutuşmak

Bir zamanlar, çok uzaklarda, sevimli bir bebek varmış adı Ela. Ela, her gece yatağına yatarken annesiyle birlikte ellerini tutarmış. Annenin eli, Ela için en güvenli limanmış. Annenin elleri, Ela’ya sevgi, sıcaklık ve huzur verirmiş.

Her gece, annesi Ela’yı yatağına yatırırken onun yanında kalır, ellerini Ela’nın ellerine uzatır ve onunla birlikte uyurmuş. Ela, annesinin elini tutarken içinde bir huzur dalgası hisseder, korkuları ve endişeleri kaybolurmuş. O an, dünyada en güvenli ve mutlu olduğu anmış.

Bir gece, Ela yine annesinin ellerini tutarak uyumaya hazırlanırken, annesi ona bir hikaye anlatmaya başlamış. Hikaye, bir prensesin maceralarını anlatıyormuş. Ela, annesinin sesini dinlerken gözleri yavaş yavaş kapanmış, rüya dünyasına dalıp gitmiş.

Sabah olduğunda, Ela annesinin hala yanında olduğunu hissederek uyanmış. Annenin ellerini tutarken güne başlamak, ona gün boyunca enerji ve mutluluk verirmiş. Ela, annesinin ellerine tutunarak, hayatın getirdiği zorluklarla başa çıkabileceğini hisseder, çünkü annesi onun yanındaymış.

Ve böylece, Ela her gece annesinin ellerini tutarak uyumaya devam etmiş, çünkü o eller ona sevgiyle dolu bir dünya sunuyormuş. Ele tutuşmak, bir bebek için en büyük hazineymiş. Ve Ela, her gece ele tutuşarak, güvenle uyuyup, sabahları mutlu ve enerjik bir şekilde uyanmış.