Ada’nın Uykusu

Bir zamanlar çok sevimli bir bebek kız vardı. Adı Ada’ydı. Ada, her gece annesi tarafından güzel bir masal okunarak uyutulurdu. Bir gece, annesi Ada’ya en sevdiği masalı okumaya başladı. Masalın içinde büyülü bir orman, rengarenk kuşlar ve mutlu bir prenses vardı. Ada, bu masalı dinlerken gözleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. Annenin yumuşak sesiyle uyuyakaldı ve rüyasında masalın içine dalıp mutlu prensesle birlikte dans etmeye başladı.

Ada’nın uyku esnasında, odasına hafif bir rüzgar girdi ve perdeler hafifçe sallandı. Ada, rüyasında büyülü ormanda koşarken, kuşların melodileriyle huzur içinde uyuyordu. Sabaha karşı, güneşin ilk ışıkları odasına dolmaya başladığında Ada hala derin bir uykuda ve mutlu bir rüya içindeydi.

Annesi, Ada’nın yanına gelerek onu nazikçe uyandırdı. Ada, uykusundan mutlu ve dinlenmiş bir şekilde uyanarak annesine gülümsedi. Annesi, onu kucaklayarak “Güzel kızım, nasıl uyudun?” diye sordu. Ada, hala rüyasındaki masalı düşünerek “Harika uyudum anne, tekrar okur musun o masalı?” diye sordu. Annesi gülümseyerek, Ada’yı tekrar kucağına alıp sevdi ve masalı bir kez daha okumaya başladılar.

Ada’nın huzurlu uykusu ve annesiyle geçirdiği mutlu anlar, o gecenin en güzel hatıraları olacaktı. Ada, her gece annesiyle birlikte geçirdiği bu özel zamanları asla unutmayacak ve her gece aynı masalı dinlemek için sabırsızlanacaktı. Ada’nın uykusu, sevgi dolu bir masalın ve annesinin şefkatli ellerinin büyülü dokunuşuyla her gece huzurlu ve mutlu bir şekilde devam edecekti.