Ada’nın Uykusu

Bir zamanlar, ufak bir köyde Ada adında küçük bir kız yaşardı. Ada, her gece yatağına yatıp gözlerini kapattığında en güzel rüyalara dalardı. Ancak bir gece, Ada bir türlü uyuyamadı. Yatağında dönüp dururken annesi yanına geldi ve ona uzun bir uyku masalı anlatmaya karar verdi.

“Uzak diyarların en büyülü ormanında, pembe renkli kuşlar uçardı. Bu kuşlar, her akşam yorgun argın dallara konar ve tatlı bir ninni söylerlerdi. Bu ninni o kadar güzeldi ki, ormanın tüm hayvanları huzurlu bir şekilde uyurdu. Ada, hayalindeki ormanı düşünerek gözlerini kapattı ve masalın devamını dinlemeye başladı.

Annesi devam etti: “Bir gece, ormanın en büyük ağacının altında pembe kuşlar bir araya geldi ve en güzel ninniyi söylemeye başladı. Bu ninni o kadar büyülüydü ki, tüm ormanın üzerine huzur ve mutluluk indi. Ada, bu güzel masalı dinlerken yavaşça gözlerini kapadı ve derin bir uykuya daldı.”

Ada’nın annesi, kızının yanaklarına hafif bir öpücük kondurdu ve onu sıcacık yatağına bıraktı. Ada, annesinin anlattığı masalın etkisiyle derin bir uykuya daldı ve sabaha kadar en güzel rüyaları gördü.

Ve böylece, Ada’nın uykusu masallarla dolu bir şekilde devam etti. Her gece annesi farklı bir masal anlatır, Ada da mutlu ve huzurlu bir şekilde uykuya dalardı. Masalların büyülü dünyasında kaybolan Ada, her sabah güne mutlu ve dinç bir şekilde başlardı.