Ejderhanın Uykusu

Bir zamanlar uzak diyarların en derininde Ejderha adında bir canavar yaşarmış. Ejderha, herkesin korkulu rüyasıydı ama aslında içinde biraz korkak bir kalp taşıyordu. Geceleri yıldızları izlerken gözleri dolardı ve kocaman bir yastığa sarılıp uyurdu.

Bir gün Ejderha, ormanda dolaşırken bir bebek buldu. Bebeğin gözleri Ejderha’nın gözlerine benziyordu ve Ejderha hemen ona bir yuva yapmaya karar verdi. Bebeği sıcacık kollarına alıp sarılırken içindeki sevgi ve şefkat duyguları uyanmaya başladı.

Ejderha, bebeği sırtına alıp yumuşak bir yatakta uyutmaya karar verdi. Bebek, Ejderha’nın sıcak nefesini hissedince huzurla uyuyakaldı. Ejderha ise bebeğin başını okşayarak ona şarkılar söylemeye başladı. Yıldızlar parıldarken, Ejderha’nın kalbi sevgiyle doluydu.

Gecenin ilerleyen saatlerinde Ejderha ve bebeğin uyuduğu oda, huzur ve sükunetle doldu. Ejderha’nın nefes alışverişleri ve bebeğin huzurlu uykusu, ormanda sessiz bir melodi oluşturdu. Birlikte uyuyan Ejderha ve bebeğin yanında hiçbir tehlike yoktu, çünkü gerçek sevgi her şeyin üstesinden gelirdi.

Sabah olduğunda Ejderha ve bebeğin uyandığında, güneşin ışıkları odalarına dolmuştu. Ejderha, bebeğiyle oyunlar oynayıp kahvaltı yaparken birbirlerine sıcacık gülücükler saçıyorlardı. Artık Ejderha, yüreğindeki sevgiyi keşfetmiş ve hayatını değiştirmişti.

Ejderha ve bebeğin dostluğu, o günden sonra herkesin konuştuğu en güzel hikayelerden biri oldu. Ejderha artık korkulan bir canavar değil, sevgi dolu bir arkadaş olarak anılıyordu. Ve her gece, Ejderha ve bebeğin uyuduğu oda, tüm ormanın en huzurlu ve güvenli köşesi haline gelmişti. Ve onların masalı, sonsuza dek sürüp gidecekti.