Gezegen Uykusu

Bir zamanlar çok uzak bir gezegende, küçük bir bebek yaşarmış. Bu bebek, gezegenin en sevimli ve en uykucu bebeklerinden biriydi. Her gece, yatağına yatıp gözlerini kapattığında, yavaş yavaş uykuya dalardı.

Bebek gezegeninde, her gece yıldızlar parıldar ve ay gökyüzünde yükselirdi. Bu büyülü anlarda bebek, en derin ve en huzurlu uykuya dalardı. Etrafındaki renkli ve parlak gezegenlerin sesleriyle uyur, rüyalarında uzak diyarlara yolculuk ederdi.

Bir gece, bebek gezegenin en büyük ve en parlak yıldızıyla karşılaştı. Bu yıldız, ona büyük bir sır anlattı. “Eğer her gece yatağına yattığında beni hatırlarsan, sana en güzel rüyaları göstereceğim” dedi. Bebek, sevinçle yıldıza söz verdi.

Ve o günden sonra, her gece yıldızı hatırlar ve onunla birlikte uzak diyarlara yolculuk ederdi. Renkli gezegenleri ziyaret eder, yıldızların ışığında dans ederdi. Uykusu hiç bu kadar huzurlu ve derin olmamıştı.

Bebek gezegenin en mutlu ve en huzurlu bebeği olmuştu. Artık her gece yıldızları sayar, ayın ışığında uykuya dalardı. Gezegenin en güzel rüyaları onunla birlikteydi.

Ve böylece, bebek her gece gezegen uykusuna dalıp, en güzel rüyaları görmeye devam etti. Uyku, onun için artık bir macera ve keşif yolculuğu olmuştu. Ve bebek, her gece yıldızlara teşekkür eder, en derin ve en uzun uykulara dalardı.