Gölcük Gecesi

Bir zamanlar küçük bir kasabada Gölcük adında bir göl vardı. Bu gölün etrafı yemyeşil ağaçlarla çevriliydi ve suyu berraktı. Kasaba halkı, Gölcük’ün etrafında piknik yapmayı, balık tutmayı ve doğanın tadını çıkarmayı çok severdi.

Bir gün kasaba halkından bir çift, bebekleriyle birlikte Gölcük’e pikniğe gitti. Bebekleri o kadar yorulmuştu ki, anne ve baba onu uyutmak için uzun bir yürüyüşe çıktılar. Gölcük’ün etrafında dolaşırken, kuşların cıvıltısı ve suyun kıyıya vuran sesi bebekleri huzurlu bir şekilde uyuttu.

Anne ve baba, bebeklerini uyandırmak istemediler ve onu kollarında sallayarak uzun bir süre Gölcük’ün kenarında oturdular. Gecenin ilerleyen saatlerinde yıldızlar gökyüzünde parlamaya başladı ve kasaba halkı evlerine dönmeye başladı.

Anne ve baba, bebeklerini kucaklayarak evlerine doğru yol aldılar. Bebek hala derin bir uykuda gibiydi. Eve vardıklarında yatağına koydular ve o gece Gölcük’ün huzur veren sesleriyle dolu rüyalar gördü.

Ve o günden sonra, her gece bebek uyumak istediğinde, anne ve baba onu Gölcük’ün etrafında dolaştırır ve o huzurlu sesler eşliğinde uykuya dalardı. Gölcük, kasaba halkı için bir hazine gibi bir yer haline geldi ve herkesin huzur bulduğu bir mekan oldu.