Kayalıkta Uyuyan Küçük Denizci

Bir zamanlar küçük bir denizci çocuk vardı. Adı Deniz’di ve denizleri çok severdi. Her gün kayalıklara tırmanır, denizde yüzer ve balıklarla konuşurdu. Bir gün, Deniz çok yoruldu ve kayalıklara tırmanırken uyuyakaldı.

Deniz’in annesi onu aramaya çıktı, ama onu bulamadı. Sonunda kayalıklara ulaştığında Deniz’i derin bir uykuda buldu. Üzerine yıldızlar ve ay ışığı vuruyordu, denizin dalgalari huzurlu bir şekilde kıyıya vuruyordu. Annesi, Deniz’in yanına uzandı ve ona şöyle dedi: “Uyandığında bana ne güzel bir rüya gördüğünü anlat.”

Deniz hafifçe gülümsedi ve rüyasında denizkızlarıyla dans ettiğini anlattı. Annesi, Deniz’i kucağına alıp evlerine götürdü. Deniz, annesinin kucağında hala deniz kokusu hissediyordu ve mutlu bir şekilde uyuyakaldı.

O günden sonra, Deniz her gece kayalıklarda uykuya dalıyor ve denizkızlarıyla dans ediyordu. Annesi ise onu her sabah kayalıklarda buluyor ve beraber evlerine dönüyorlardı. Deniz, kayalıklarda uyumayı çok seviyordu çünkü orada denizin sesini duyabiliyor, yıldızları seyredebiliyor ve en güzel rüyaları görebiliyordu. Ve her sabah, annesi Deniz’e, “Hayal gücün sınırsızdır, sevgilim. Uyuduğunda düşlerinin sana rehberlik etmesine izin ver” diyordu.

Ve Deniz, kayalıklarda uyuyarak en güzel rüyalarını yaşamaya devam etti. Artık hayal etmek ve düş kurmak, onun için bir denizci gibi özgürlüğün ta kendisiydi.