Meyve Ağacı ve Uykulu Kedicik

Bir zamanlar çok uzak bir ülkede, büyük bir bahçenin ortasında muhteşem bir meyve ağacı vardı. Bu ağaç, her türlü lezzetli meyveyi bünyesinde barındırıyordu. Yazın güneşli günlerinde meyveler olgunlaşır, dallar meyvelerle bükülürdü. Bahçenin yanında ise ufak bir kulübe vardı ve bu kulübede Uykulu Kedicik adında bir kedicik yaşardı.

Uykulu Kedicik, gün boyunca bahçede dolaşıp oynar, meyvelerin kokusunu burnuna çeker ve akşam olduğunda meyve ağacının altına uzanır, gözleri kapanır ve derin bir uykuya dalardı. Her gece, meyve ağacının dalı üzerindeki yıldızlar, ona ninni söyler ve huzurlu bir uykuya dalmasını sağlardı.

Bir gece, Uykulu Kedicik, meyve ağacının altında yine uykuya dalmıştı. Rüyasında, meyve ağacının dallarında dans eden renkli kuşlar gördü. Kuşlar, ona neşeli şarkılar söyleyip dans ederken, Uykulu Kedicik huzurlu bir şekilde uyuyordu.

Sabah olduğunda, güneşin ilk ışıklarıyla Uykulu Kedicik uyanmıştı. Meyve ağacının dallarındaki kuşları göremese de, onların neşesi ve şarkıları hala kulaklarında çınlıyordu. Kedicik, bahçedeki diğer hayvanlarla oynamaya devam etti ve akşam olduğunda yine meyve ağacının altına uzanıp, yıldızların ninnileri eşliğinde huzurlu bir uykuya daldı.

Ve böylece, Uykulu Kedicik ve meyve ağacı her gece dostça bir arada, huzurlu bir şekilde uyuyup, sabahları güneşin doğuşunu birlikte izlemeye devam ettiler. İkisi arasındaki bu güzel dostluk, bahçenin en güzel hikayelerinden biri olarak anlatılmaya devam etti.