Orman Gölgesindeki Uykulu Bebek

Bir zamanlar çok uzaklarda, büyük bir ormanın derinliklerinde, masmavi bir gölün kıyısında küçük bir kulübe bulunmaktaydı. Bu kulübede yaşayan küçük bir bebek vardı. Bebeğin adı Ela idi ve her gece annesi ona ormanın huzurlu gölgesinde uzun bir uyku hikayesi anlatırdı.

Bir akşam, annesi Ela’yı kucağına alıp göl kenarına götürdü. Ay ışığının parladığı gölün yanında, rüzgarın hafif esintisiyle ağaç yapraklarının hışırtısını duyabiliyorlardı. Annesi Ela’ya şöyle dedi: “Kızım, bu ormanın gölgesinde her şey sakin ve huzurlu. Burada uykuya dalmak için en güzel yer.”

Ela annesinin kollarında sıcacık hissedip yavaş yavaş uyumaya başladı. Annesi başladı hikayesine: “Bir zamanlar ormanda yaşayan tüm hayvanlar, gece olduğunda gölün kenarına gelir ve birlikte yıldızları izlerlerdi. Her bir yıldız bir dileği temsil ederdi ve hayvanlar gizli dileklerini yıldızlara fısıldarlardı.”

Ela bu güzel masalı dinlerken, gözleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. Annesi onu nazikçe yatağına bıraktı ve hala huzurlu bir şekilde uyuyor olmasını seyrederken kendisi de mutlu bir şekilde uyumaya daldı.

Ve o günden sonra, Ela her gece annesinin anlattığı huzurlu uyku hikayesiyle ormanın gölgesinde en güzel rüyaları görmeye devam etti.