Parlayan Güneş

Bir zamanlar, çok uzaklarda, büyük bir ormanın içinde Parlayan Güneş adında bir bebek yaşardı. Parlayan Güneş, adını güneşten almıştı çünkü her sabah güneş doğduğunda en parlak gülümsemesiyle karşılıyordu.

Parlayan Güneş, her gece annesi tarafından ninnilerle uyutulurdu. Annesi, ona masallar anlatırken gözlerini yumduğunda, Parlayan Güneş huzurla uykuya dalardı. Rüyalarında, renkli kuşlar, büyülü çiçekler ve sevimli hayvanlarla dolu bir dünyada dolaşırdı.

Bir gece, Parlayan Güneş’in uykusu sırasında ormanda tuhaf bir ses duyulmaya başladı. Uyanan Parlayan Güneş, annesinin yanına giderek korkulu bir şekilde sarıldı. Annesi onu sakinleştirerek, ormandaki tüm canlıların onlara zarar vermek istemediğini anlattı.

Parlayan Güneş, annesinin sözlerine inanarak tekrar uyumaya çalıştı. Ancak bu sefer, rüyalarında ormanda dolaşan bir kurtun sesini duydu. Korkuyla uyanan Parlayan Güneş, annesine sarılıp ona sıkıca sarıldı. Annesi, ona kucak açarak onu sakinleştirdi ve tekrar uyumasını sağladı.

Sabah olduğunda, Parlayan Güneş güneşin ilk ışıklarıyla beraber uyanarak annesine sarıldı. O gece yaşadığı kabusları unutup, güneşin parladığı yeni bir güne mutlu bir şekilde başladılar. Ve o günden sonra, Parlayan Güneş artık korkularını yenmiş, her gece huzurla uyuyup, her sabah güneşi en parlak gülümsemesiyle karşılamaya devam etti.