Pınar’ın Uykusu

Bir zamanlar çok sevimli bir bebek kız vardı. Adı Pınar’dı. Pınar’ın en sevdiği şeylerden biri uyumaktı. Geceleri annesi onu ninnilerle uyutur, sarıp sarmalar ve sevgiyle öperdi. Pınar her gece huzurlu bir şekilde uyurdu.

Bir gece Pınar uyandı ve odasında karanlık olduğunu fark etti. Korktuğunu hissetti ama hemen annesinin sesini duydu. Annem onu yatıştırmak için yanına geldi ve onu sıcak bir battaniyeye sardı. Pınar’ın yüzünde bir gülümseme belirdi ve huzurlu bir şekilde tekrar uyumaya daldı.

Ertesi sabah Pınar, annesine karanlıkta kaldığı için korktuğunu söyledi. Annesi ona hiç korkmasına gerek olmadığını, her zaman yanında olduğunu ve onu koruyacağını söyledi. Pınar bu sözleri duyunca içi rahatladı ve artık karanlıktan korkmayacağını karar verdi.

O günden sonra Pınar, her gece annesinin yanında huzurlu bir şekilde uyudu. Artık karanlıktan korkmuyor, annesinin sevgisiyle güvende olduğunu biliyordu. Ve her gece annesi ona ninniler söyleyerek, sarıp sarmalayarak ve öperek uyutuyordu.

Pınar’ın uykusu artık daha da huzurlu ve derin olmuştu. Çünkü annesinin sevgisi onu her zaman koruyor, her zaman yanındaydı. Ve Pınar, annesinin sevgisiyle büyüyüp gelişti, her zaman mutlu ve huzurlu bir şekilde uyudu.