Siyah Gecenin Masalı

Bir zamanlar, Siyah Gecenin Masalı diye bir hikaye anlatılırdı küçük çocuklara. Bu masal, dünyanın en karanlık gecesinde geçerdi ve herkesin içini huzur ve mutlulukla doldururdu.

Uzun zamandır, Siyah Gecenin Masalı unutulmuştu. Ta ki küçük bir bebek doğana kadar. Bebek, Siyah Gecenin Masalı’nı duyan son çocuktur ve bu masalın büyülü etkisini ilk kez deneyimleyen kişidir.

Bebek, odasında yatarken annesi masalı anlatmaya başladı. Siyah Gecenin Masalı’nı dinlerken gözleri yavaş yavaş kapanmaya başladı. Rüya aleminde kaybolmuş gibi hissetti, ama bir o kadar da huzurlu ve güvende.

Masal bittiğinde bebek uyumuştu. Siyah Gecenin büyülü gücüyle dolu rüyalar görmeye başladı. Uykusunda, siyahın en derin tonlarıyla süslenmiş bir dünyada dolaşıyordu. Yıldızlar parlıyor, ay gizemli bir ışık saçıyordu.

Sabah olduğunda bebek uyanırken içinde hala o büyülü his vardı. Siyah Gecenin Masalı’nı tekrar duymak istedi. Ve o günden sonra, her gece annesi masalı anlatarak bebekleri rüyalar diyarına götürdü.

Ve böylece, Siyah Gecenin Masalı yeniden hayat buldu. Her gece, çocuklar karanlıkta değil, siyahın büyülü dünyasında uyuyarak huzura kavuştular. Masalın gücüyle, siyah artık korkutucu değil, huzur veren bir renk haline geldi.