Uyuyan Ağaç

Bir zamanlar, uzak bir ormanda, büyük ve eski bir ağaç vardı. Bu ağaç, ormanın en güçlü ve yaşlı ağacıydı ve etrafındaki diğer ağaçlar ona saygı duyardı. Ancak, her gece, bu büyük ağaç uykuya dalmak için zamanı geldiğinde, onun yaprakları hafifçe titrer ve dalları yavaşça aşağı doğru eğilirdi.

Bir gece, bu ağacın altında küçük bir çocuk uyumaya karar verdi. Çocuk, yorgun bir günün ardından bu sakin ve huzurlu yerde rahatça uyuyabilirdi. Ağacın yaprakları, çocuğun üzerine ince bir örtü gibi örtüldü ve onu sıcacık bir şekilde sarıp sarmaladı. Ağacın kökleri, çocuğun etrafında kıvrılarak onu korudu ve güvenli hissettirdi.

Uykuya dalan çocuk, ağacın kalp atışlarını duyabiliyordu. Bu ritmik ses, ona huzur veriyordu ve rüyalarında güzel ve masalsı bir dünyaya yolculuk yapıyordu. Sabah olduğunda, çocuk uyanıp gözlerini açtığında, etrafında uçsuz bucaksız bir orman gördü. Ama en güzel şey, yanında hala uyuyan ağaçtı.

Çocuk, ağacın altında bir süre daha dinlendikten sonra, yavaşça kalktı ve ağaca teşekkür etti. Ağaç, ona hafifçe gülümseyerek cevap verdi ve çocuğun yolu boyunca onu izledi. Birlikte, ormanın derinliklerinde, yeni maceralar ve dostluklar keşfettiler. Ve o günden sonra, çocuk her gece, uyumadan önce ağacın yanına gider, onunla birlikte uyurdu.

Ve böylece, uzun yıllar boyunca, çocuk ve ağaç, birbirlerine destek oldular ve birlikte büyüdüler. Uyumak için en güvenli ve sıcak yerin, bir ağacın kolları arasında olduğunu öğrendiler. Ve bu hikaye, uyuyan ağacın sıcaklığı ve sevgisiyle dolu bir öyküydü.