Zilin Çaldığı An

Küçük bir köyde, tepelerin arasında gizli kalmış minik bir okul vardı. Bu okulda her ders başlangıcında ve sonunda büyük bir zil çalardı. Bu zil, köydeki herkes için günün nasıl geçeceğinin habercisiydi. Ancak bir gün, okulun zili aniden bozuldu ve tamir için uzman birine ihtiyaç vardı. Okulun müdürü Bay Kemal, köyün mekanik konularında usta olan Yusuf Amca’yı çağırmaya karar verdi.

Zilin çaldığı o sabah, okul bahçesinde çocuklar toplanmış, ne yapacaklarını merak ediyorlardı.

**Bay Kemal:** Çocuklar, bugün zilimiz bozuldu ama endişelenmeyin, Yusuf Amca gelip bakacak. Şimdilik derslerimize devam edeceğiz.

**Ayşe:** Peki, Bay Kemal, zil çalmayınca nasıl biliyoruz ki ders başladı?

**Bay Kemal:** İyi soru Ayşe, şimdilik ben her sınıfa gidip başlangıcı ve bitişi haber vereceğim.

Çocuklar gülümseyerek sınıflarına dağıldılar. O sırada Yusuf Amca, elinde alet çantasıyla okula vardı.

**Yusuf Amca:** Selamun aleyküm Bay Kemal, zilimizde ne sorun varmış bakalım?

**Bay Kemal:** Aleyküm selam Yusuf Amca, bilmiyorum işte, sabahleyin bir denedik ama nafile, ses çıkmadı.

Yusuf Amca zili incelemeye başladı. Bir yandan da Bay Kemal’le sohbet ediyorlardı.

**Yusuf Amca:** Bakalım, belki içindeki bir parça gevşemiştir ya da kablo sorunu olabilir. Çocuklar zilsiz ne yapacaklarını şaşırmışlardır, ha?

**Bay Kemal:** Evet, onlar için zil çok önemli. Hem düzenleri hem de oyun saatleri için zilin sesine alışkınlar.

Yusuf Amca, zilin iç kısmını açtı ve birkaç kabloyu kontrol etti. Sonra, gülümseyerek Bay Kemal’e baktı.

**Yusuf Amca:** Tamamdır Bay Kemal, sadece bir bağlantı gevşemiş. Şimdi düzelteyim, bir dakika bile sürmez.

Zilin tamir edilmesiyle birlikte, Yusuf Amca, Bay Kemal’e zili test etmeleri için bir işaret verdi. Bay Kemal, zilin düğmesine bastı ve çınlayan ses tüm okulu kapladı.

**Bay Kemal:** Harika Yusuf Amca, çok teşekkür ederim!

**Yusuf Amca:** Ne demek, Bay Kemal. Küçük bir sorunmuş, iyi ki büyümeden hallettik.

Dersler devam ederken, çocuklar zilin sesini duyunca çok mutlu oldular. Öğle arasında Ayşe, Yusuf Amca’nın yanına geldi.

**Ayşe:** Yusuf Amca, zili nasıl tamir ettiniz?

**Yusuf Amca:** Aa, merhaba küçük hanım. Bak şimdi, içinde çok küçük bir kablo vardı, o gevşemiş. Onu sıkıca bağladım, bir de temizledim içini.

**Ayşe:** Çok ilginç! Ben de büyüyünce böyle şeyler yapmayı öğrenmek istiyorum.

**Yusuf Amca:** Elbette öğrenirsin, meraklı olduğun sürece her şeyi öğrenirsin.

Zilin tamiri, köydeki herkes için küçük ama önemli bir olaydı. Yusuf Amca, okuldan ayrıldığında, çocuklar ve öğretmenler ona minnettarlıkla veda ettiler. Zil, köydeki hayatın düzenini sağlamaya devam etti. Nasıl ki zil her çaldığında bir başlangıcı haber veriyorsa, Yusuf Amca’nın ziyareti de Ayşe’nin yeni bir ilgi alanı bulmasına vesile oldu. Her zil sesi, ona mekanik dünyanın kapılarını aralamıştı.